کد مطلب:211266 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:159
دستور کسب و تجارت
برای كسب و تجارت دستور داد كه جنس را با منافعی بفروشید بی انصافی نكنید.
در كتاب كافی از ابوجعفر فزاری روایت شده كه روزی امام جعفرصادق علیه السلام یكی از موالی خود را به نام مصادف احضار كرد و هزار دینار به او داد فرمود كار خود را مرتب كن و به طرف مصر حركت نما كه مخارج ما زیاد است و باید تجارتی كرد تا تأمین مخارج آنها بشود.
مصادف آن دینارها را گرفت متاعی خرید به مصر حركت كرد چون نزدیك شهر رسیدند قافله ی بیرون آمد از آنها پرسیدند چنین متاعی در این شهر هست گفتند یافت نمی شود اهل قافله با هم سوگند یاد كردند كه متاع خود را دو برابر كمتر ندهند وارد شهر شدند اجناس خود را فروختند و به مدینه برگشتند.
مصادف آمد حضور امام صادق و دو كیسه زر كه با خود داشت و هر یك هزار دینار بود تقدیم نمود امام صادق علیه السلام فرمود این ربح زیادی است چگونه امتعه خود را فروختید گفت دینار به دینار و جریان را گفت فرمود شما سوگند بر ضرر قومی مسلمان خوردید یك كیسه دینار اصلی خود را برداشت و فرمود آن ربح را من نمی خواهم ای مصادف بدان كه مجادله با شمشیر آسانتر از طلب حلال است.
یك سال در مدینه محصول گندم كم شد حضرت به متعب فرمود چه مقدار گندم داریم
[ صفحه 50]
فرمود به قدر كفایت تا آخر سال فرمود آنها را ببر بفروش گفت ای آقای من در بازار مدینه گندم یافت نمی شود چگونه بفروشم فرمود بفروش و روز به روز بخر زیرا شایسته نیست ما گندم داشته باشیم برای روزی كه معلوم نیست زنده باشیم و دیگران گرسنه بمانند.
امام صادق علیه السلام فرمود ای معتب قوت و روزی ما را نصفی از جو و نصفی گندم قرار بده اگر چه برای من ناگوار است كه اطعام به غیر گندم كنم ولی می خواهم معیشت من سبك باشد تا مانند سایر مردم بوده و خداوند به ما ترحم فرماید.
در كتاب كافی از ابوجعفر فزاری روایت شده كه روزی امام جعفرصادق علیه السلام یكی از موالی خود را به نام مصادف احضار كرد و هزار دینار به او داد فرمود كار خود را مرتب كن و به طرف مصر حركت نما كه مخارج ما زیاد است و باید تجارتی كرد تا تأمین مخارج آنها بشود.
مصادف آن دینارها را گرفت متاعی خرید به مصر حركت كرد چون نزدیك شهر رسیدند قافله ی بیرون آمد از آنها پرسیدند چنین متاعی در این شهر هست گفتند یافت نمی شود اهل قافله با هم سوگند یاد كردند كه متاع خود را دو برابر كمتر ندهند وارد شهر شدند اجناس خود را فروختند و به مدینه برگشتند.
مصادف آمد حضور امام صادق و دو كیسه زر كه با خود داشت و هر یك هزار دینار بود تقدیم نمود امام صادق علیه السلام فرمود این ربح زیادی است چگونه امتعه خود را فروختید گفت دینار به دینار و جریان را گفت فرمود شما سوگند بر ضرر قومی مسلمان خوردید یك كیسه دینار اصلی خود را برداشت و فرمود آن ربح را من نمی خواهم ای مصادف بدان كه مجادله با شمشیر آسانتر از طلب حلال است.
یك سال در مدینه محصول گندم كم شد حضرت به متعب فرمود چه مقدار گندم داریم
[ صفحه 50]
فرمود به قدر كفایت تا آخر سال فرمود آنها را ببر بفروش گفت ای آقای من در بازار مدینه گندم یافت نمی شود چگونه بفروشم فرمود بفروش و روز به روز بخر زیرا شایسته نیست ما گندم داشته باشیم برای روزی كه معلوم نیست زنده باشیم و دیگران گرسنه بمانند.
امام صادق علیه السلام فرمود ای معتب قوت و روزی ما را نصفی از جو و نصفی گندم قرار بده اگر چه برای من ناگوار است كه اطعام به غیر گندم كنم ولی می خواهم معیشت من سبك باشد تا مانند سایر مردم بوده و خداوند به ما ترحم فرماید.